Menkîbeler
Abdüllatif Uyan / abdullatif.uyan@tg.com.tr

Rabbim beni görüyor
27.08.2010

Sehl bin Abdullah-ı Tüsteri hazretleri, üç dört yaşlarında iken bir rüya gördü.
Şöyle ki, Arş-ı âlâ altında secdeye kapanmış, duâ ediyordu.

Rüyasını dayısına söylediğinde;
- Bunu kimseye söyleme, buyurdu.

Evliyâdan bir zattı dayısı.
- Evlâdım, her gece yatağına yattığında, üç defa; "Rabbim hep benimledir, beni her an görüyor, sesimi işitiyor, kalbimden geçeni biliyor" de, sonra uyu, buyurdu.

- Peki dayıcığım, dedi.
Ve her gece yatarken bu cümleleri söyler, sonra uyurdu.
Bu, bir kaç sene devam etti.

Kendisi anlatıyor:

Çocuk yaşımda söylediğim bu cümlelerin mânâları, kalbime tesir etti.
Ve çok iyi anladım ki, Rabbim, daima benimledir. Bu düşünce, günah işlememe mani oldu.

Ve çok iyi öğrendim ki, Rabbim beni hep görmektedir. Bu da O'ndan hayâ etmeme sebep oldu.
Yine bildim ki, Rabbim her sözümü işitiyor. Bu da, çirkin söz söylememe mani oldu.
Bütün bunlar, içime öyle işledi ki, günahlar çirkin ve iğrenç gelmeye başladı bana artık.

DÜNYA ÇİLE YERİDİR

Bir gün de sevdiklerine;
- Dünya, üzüntü ve sıkıntı yeridir. Müslüman, bu dünyada anne karnındaki çocuğa benzer, buyurdu.

Ve izah etti:
- Bebek dünyaya gelince nasıl rahatlarsa, mümin de ölünce Rabbinin nîmetlerine kavuşur ve rahatlar. Hatta bir pişmanlık duyar.

- Ne pişmanlığı efendim? dediler.
- Keşke daha fazla ibâdet etseydim. Allah yolunda daha çok yorulup, daha fazla sıkıntı çekseydim, der.

www.gonulsultanlari.com