Menkîbeler
Abdüllatif Uyan / abdullatif.uyan@tg.com.tr

Çok mütevâzıydı
20.12.2010

Alî bin Heyti hazretleri, güzel simalı olup, yakışıklı bir zattı.
Çok da mütevâzıydı mübarek zât.

Hem kibar ve zarifti.
Zekî, akıllı ve cömertti.
Herkese merhametle davranırdı.

Kendisine lazım olan bir şeyi isteseler, verir ve üstelik zevk alırdı bundan.
Zira O, başkalarının rahatını düşünmekten, kendi menfaatini unuturdu.

KIZMA, SİNİRLENME!

Bir sohbetinde;
- Kardeşlerim, dünyalık bir sebeple sakın sinirlenmeyin. Öfkelenen kimsenin aklı örtülür, buyurdu.

Ve ilave etti:
- Şeytan da bunu fırsat bilip, o kimsenin boynuna bir yular takar ve kolaylıkla kendi yoluna çeker onu.

İKİ ŞEYİ UNUTMA

Bir gün de nasihat isteyen bir gence;
- İyilerle birlikte olmaya bak, kötülerle olma, şu iki nasihati da unutma. Biri, iyilerle sohbet etmek, diğeri, cahillerden uzak durmaktır, buyurdu.

Şöyle devam etti:
- Kendi kusurlarını gör, başkasının ayıbını görme. Çünkü başkasının günahı sana sorulmayacak.

Şöyle bitirdi:
- Dünya muhabbetini kalbine koyma. Zira dünya sevgisi, her günahın başıdır.

NE EKERSEK, ONU BİÇERİZ

Bir gün de;
- Kim genç iken yaşlılara hizmet ederse, kendisi yaşlanınca da ona hizmet eden gençler bulunur. Ne ekersek, onu biçeriz, buyurdu.

Ve özetledi:
- İyilik yapan iyilik bulur, kötülük yapan da kötülük.

www.gonulsultanlari.com