Menkîbeler
Abdüllatif Uyan / abdullatif.uyan@tg.com.tr
Hocam çok hastadır
1.01.2011
Seyyidet Nefîse rahmetullahi aleyhâ, takvâsı meşhur, duâsı makbul, mübarek bir hanımdı. Bir gün İmâm-ı Şâfiî hazretleri hasta oldu. İyi olması uzayınca, bir talebesini Ona gönderip; Talebeleri, Seyyidet Nefîse hazretlerine vefat haberini verip, hazret-i İmâmın vasiyetini bildirdiler. Mübârek hanım, cemaatin en geri safında durup, vasiyyeti yerine getirdi.
- Seyyidet Nefîse’ye git, şifâ için duâ iste! buyurdu.
Talebe;
- Peki efendim, dedi.
Ve gidip çaldı kapıyı.
Kapı açılınca;
- Efendim, hocam çok hastadır. Şifâ için sizden istiyor, diye arzetti.
Seyyidet Nefîse hazretleri;
- Allahü teâlâ hocana hayırlı şifâlar versin! diye duâ etti.
Talebe döndüğünde, hocası iyileşmişti. Aradan bir müddet geçmişti ki, büyük İmâm tekrar hastalandı.
Yine bir talebesine;
- Seyyidet Nefîseye git, şifâ için duâ iste! buyurdu.
Talebe;
- Baş üstüne efendim, dedi.
Ve gidip çaldı kapıyı.
Kapı açılınca;
- Efendim, hocam şifâ için sizden duâ istiyor, diye arzetti.
Mübarek hanım, bu defâ;
- Allahü teâlâ, hocana rahmet eylesin! dedi.
Talebe geri dönünce hazret-i İmâm sordu:
- Duâ istedin mi evlâdım?
- Evet efendim.
- Ne dedi?
- Allah hocana rahmet eylesin, dedi.
İmâm hazretleri; vefat edeceğimi haber vermiş, diye mırıldanıp;
- Ölürsem, cenazemde Seyyidet Nefîse de bulunsun, diye vasiyet eyledi. Az zaman sonra da vefat etti.
www.gonulsultanlari.com