Menkîbeler
Abdüllatif Uyan / abdullatif.uyan@tg.com.tr

Kavmin en şereflisiydi.
5.01.2013

(Dünden devam)
Semud kavmi azdıkça azdılar.
Ahlaksızlık ve zina yayıldı.
Öyle ki kadın erkeği davet ederdi.
Yalan söylemekte, haksızlıkta ve adam öldürmekte birbirleriyle yarışırlardı.
Allahü teâlânın ihsan ettiği bu nimetleri, putlarından biliyorlardı.
Onlara ibadet ediyorlardı.
Günden güne azıttılar.
● ● ●
Salih Nebi orta hâlli bir aileye mensubtu.
Soyu çok kıymetliydi.
Kavmin en şereflisiydi.
Babası mümtaz bir kişiydi.
Putlara tapmazdı.
Bir gün evden çıktı.
Puthanenin önünden geçiyordu.
Putlardan ses geldi.
● ● ●
Çok şaşırdı.
Böyle şeye ilk şahit oluyordu.
Durup dinledi.
"Ey kişi! Senin neslinden çok yakında bir peygamber gelecek" diyordu.
Çok sevindi.
Çok da duygulandı.
O anda alnında bir nur parladı.
Ve bütün yeryüzünü aydınlattı.
● ● ●
Sonra bir bir rüzgâr esti.
Bütün putlar yüz üstü düştüler.
Çok büyük bir putları vardı.
İnsanlar ona taparlardı.
O da yüz üstü devrildi.
Başındaki taç yuvarlandı.
● ● ●
Günler böylece geçti.
Nihayet vakit doldu.
Salih Nebi doğdu.
O teşrif edince; kara, deniz ve sahralarda ilahi bir ses Onun doğumunu müjdeledi.
Rahmet melekleri yere indiler.
Ağaçlar, hayvanlar, şükür secdesi ettiler.
(devamı yarın)

www.gonulsultanlari.com