Menkîbeler
Abdüllatif Uyan / abdullatif.uyan@tg.com.tr

Yeryüzünde bir güneş vardı
18.11.2015

Ömer bin Abdülaziz hazretleri vefat ettiğinde herkes çok üzüldü! Gözyaşlarıyla ağladı her Müslüman!
Hatta cenazenin arkasında yürüyen “bir rahip” de üzüntüyle ağlıyordu!
Yanına yaklaştılar.
“Sen niçin ağlıyorsun?” dediler.
Rahip, onlara;
“Yeryüzünde bir tane ‘güneş’ vardı, o da battı. Nasıl ağlamayayım!” dedi.
● ● ●
Ömer bin Abdülaziz hazretleri bir gün “bir âlime” giderek;
“Bana nasihat eder misin” diye istirham etti.
O da;
“Peki” dedi.
Ve buyurdu ki:
“Yâ Ömer! Senden önceki hükümdarlar hep öldüler... Âdem Nebi'den beri bütün dedelerin de öldü, şimdi sıra sende... Çok yakında sen de öleceksin.”
Böyle dedi.
Ve ekledi:
“Orada cennet ve cehennemden başka gidecek yer yoktur... Öyleyse ona göre yaşa bu dünyada.”
● ● ●
Bir gün bazı gençler gelip;
“Efendim, hakiki bir Müslüman nasıl olur?” diye sordular.
Büyük veli, onlara;
“Hakiki Müslüman; her şeyden önce tam ve mükemmel bir insandır... Güler yüzlü, tatlı dilli, doğru sözlüdür... Kızmak nedir bilmez... Zira Resulullah Efendimiz; ‘Kendisine yumuşaklık verilen kimseye dünya ve ahiret iyilikleri verilmiştir’ buyuruyor” diye cevap verdi.

www.gonulsultanlari.com