Menkîbeler
Abdüllatif Uyan / abdullatif.uyan@tg.com.tr

Gülmenize sebep nedir?
22.06.2009

Ümmü Hiram adında bir hanım sahabi vardır ki, Efendimizin süt teyzesidir.
Resulullah sık sık ziyaretine giderlerdi bu hatunun.

Yine bir gittiklerinde bir miktar uyuyup, gülerek uyandılar.

Ümmü Hiram sordu:
- Gülmenize sebep nedir yâ Resulallah?
- Rüya gördüm, buyurdular.

- Hayırdır inşallah, ne gördünüz?
- Ümmetimden bazısı gazaya gidiyordu. Ama gemilerle, denizden.

Ümmü Hiram kaçırmadı fırsatı.
- Yâ Resulallah! Dua buyur, ben de onlardan olayım, dedi.

Efendimiz kırmadılar.
- Yâ Rabbî! Bunu da onların arasında bulundur! diye dua buyurdular.

Aradan yıllar geçti.
Hazret-i Osmanın "radıyallahü anh" hilafeti zamanında bir sefer düzenlendi Kıbrısa.

Eshab-ı kiram ilk defa denize açılacaktı.
Ümmü Hiram da katıldı sefere.
Yıllar öncesini hatırlayıp, gözleri yaşardı.

Seksenaltı yaşındaydı.
Ama elinde kılıç, atını koştururken, gençler imrenirdi ona.

Tek gayesi vardı o gün:
Şehid olmak.

Ve birazdan kavuştu muradına.
Larnaka yakınlarında atı tökezledi.
Ve yere düştü.

- Allah! dedi son olarak.
Şehit olmuştu.

BU SU TATLIDIR

Bir gün de Efendimiz "aleyhisselam" bazı sahabilerle bir kuyu başına geldi.
Hepsi de susamıştı.
O havalinin halkına sordular:

- Bu su nasıldır?
- Tuzludur içilmez, dediler.

Efendimiz;
- Bilakis, güzel ve tatlıdır, buyurdular.

Kuyunun suyu tatlılaştı anında.
İçip kandılar.

O günden sonra öyle meşhur oldu ki,
uzak yerlerden su almak için o kuyuya gelirdi insanlar.

www.gonulsultanlari.com