Bir gün yaşlı bir kadın, telâşla Zünnun-i Mısri hazretlerine gelip;
- Efendim, oğlumu kurtarın! diye yalvardı.

Mübarek zat sordu.
- Hayrola, ne oldu oğluna?
- Nehirde timsah kaptı, lütfen kurtarın onu.

Zünnun-i Mısri hazretleri;
- Peki bacım, diyerek geldi Nil kenarına.

Ve ellerini açıp;
- Yâ ilahi, bu kadının oğlunu, o timsahın elinden kurtar! diye yalvardı.

Kadın da;
- Âmin, dedi.

O anda timsah görünmüyordu.
Bu dua üzerine çıktı su zerine.
Kıyıya yaklaştı ve çocuğu sağ olarak bırakıp gitti.

Kadın bunu görünce, çok şaşırıp;
- Hayret. Ben aslında inanmıyordum sizin Veli olduğunuza. Denemek niyetiyle gelmiş, duanıza da ümitsizce âmin demiştim. Ama şimdi inandım ki gerçek Veliymişsiniz. Lütfen affedin beni. Ve duanızdan eksik etmeyin, dedi.

Ve oğlunu alıp sevinçle evine gitti.

ÖNCE DİNİNİ ÖĞREN!

Bu zat, nasihat isteyen bir gence;
- Önce İslâmiyeti öğren, buyurdu.

- Nereden öğreneyim hocam?
- Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarından.

- Ben her gördüğüm din kitabını alıp okuyorum efendim. Bu, doğru değil mi?

Şefkatle baktı gence:
- Sana çok önemli bir nasihatta bulunayım mı evladım?
- Buyurun efendim.

- Rastgele yüz kitap okuyacağına, bir doğru kitabı yüz defa oku! Hem de haz duyarak oku. Lokman Hakim; "Hayatta her lezzeti tattım. Din kitabı okumaktan daha lezzetli bir şey bulamadım" buyurmuştur.