Ebu Bekr-i Åžibli hazretleri, bir gün sevdiklerine;
- Dörtyüz hocadan ders okudum. Onlardan, dörtbin hadis-i ÅŸerif öÄŸrendim, Bunların arasından bir tanesini seçip ona uydum, diÄŸerlerini bıraktım, buyurdu.

Ve ekledi:
- Çünkü dört bin hadisin içindekiler bu hadiste vardı zaten.

Merak ettiler:
- O hangi hadis-i ÅŸerif efendim?

Buyurdu ki:
- Bu hadis-i ÅŸerifte dört nasihat var. Birincisi, Bu dünya'da ne kadar yaşıyacaksan, dünya iÅŸlerine de, o kadar çalış!

İkinci nasihat, Ahiret'te ne kadar kalacaksan, ahiret işlerine de o kadar zaman ayır!
Üçüncüsü, Allahü teâlâya, muhtaç olduÄŸun kadar ibadet yap!
Dördüncüsü de, Cehenneme dayanacağın kadar günah iÅŸle!.

BÄ°R MÜMÄ°N GÖRÜNCE

Bu zat, bir sohbetinde;
- Bir mümini görünce, ona dua etmelidir, buyurdu.

Dinleyenler;
- Nasıl dua edelim? diye sordular.

Gülümsedi mübarek zat:
- Dua ediyoruz ya.
- Nasıl yani efendim?

- Bir Müslümanla karşılaşınca ne yapıyoruz?
- Selâm veriyoruz efendim.

- Ä°ÅŸte bu selâm, en güzel duadır. Selâmün aleyküm demekle, Allahü teâlâ sana selâmet ve afiyet versin. Selâmette ol, demek istiyoruz ona. O da bize, Aleyküm selâm diyor, deÄŸil mi?
- Evet efendim.

- Böyle demekle, aynı duayı o da bize yapmış oluyor. Åžimdi anladınız mı?
- Anladık efendim.