Bir gün hırsızın biri Muhammed bin İsmail hazretlerinin arkasından sessizce yaklaşıp, cebinden bir miktar para aldı.

Ama o paraları avcuna aldığında, elinin parmakları kilitlendi anında.
Çok uğraştıysa da, açamadı.
Hiç böyle şey olmamıştı önceden.

Düşününce anladı hatasını.
Yanlış kapı çalmıştı.

Bin pişman olarak huzuruna gelip;
- Affedin, dedi. Çok pişmanım.

Mübarek zat sordu.
- Hayrola neye pişmansın?
- Cebinizden gizlice para çaldım. Ama parmaklarım kilitlendi, açılmıyor. Dua edin de açılsın elim.
Hayrünnessac, şifa için dua etti.

O anda açıldı parmakları.
Aldığı paraları iade edince;
- Sende kalsın, buyurdu. Ama bir daha yapmamaya söz ver bana.

Ellerine yapıştı:
- Söz hocam. Bir daha yapmayacağım.

NİÇİN NEŞEN YOK?

Bir gün talebesinden biri geldi bu zata.
Ancak neş'esizdi.

Mübarek zat anlayıp sordu hemen:
- Bir sıkıntın mı var evladım?
- Evet hocam.

- Hayrola, neyin var?
- Dünya sıkıntısı efendim. Biri bitip öteki başlıyor.

Gence sevgiyle bakıp;
- Evladım dert etme onları. Allahü teâlâ bize öyle bir nimet verdi ki, dünyanın bütün sıkıntıları bize gelse, yine de bu nimet yanında hiç kalır, buyurdu.

Ve izah etti:
- Hani insanın alnına bir sinek konar ya, elini kaldırsan uçup gider.

- Evet efendim,
- İşte bütün dünyanın sıkıntıları, o sinek gibidir aynen. Kavuştuğumuz iman nimeti yanında bu böyledir