Macid-ül Kürdi "rahime-hullahü teâlâ", Evliyanın büyüklerindendir.
Pek çok kerameti vardı.

Biri şöyle:

Bir gün, bir dostu gelip;
- Efendim! Tek başıma nafile hacca gitmek istiyorum, dedi ve dua istedi bu büyük Veli'den.

Ancak hiç azık almamıştı yanına.
Zira azık alacak parası yoktu.

Macid-ül Kürdi hazretleri, deriden su kabını ona uzatıp;
- Bunu al, yolda çok işe yarar, buyurdu.

Ve saydı kabın marifetlerini:
- Bu, öyle kaptır ki, neye ihtiyacın olursa, içi onunla dolar. Mesela susadığında, içinde su bulursun. Acıkınca da yemek'le dolar içi.

Ve ekledi:
- Abdest, gusül ve temizlik için de, yine su bulursun bu kabın içinde.

Fakir çok sevinmişti.
Bu kabı alıp, koyuldu hac yoluna.
Gidip gelene kadar, bu kırba yetti ona.
Acıkınca yemek buldu içinde, susayınca da su.

EVLİYAYI SEVİNİZ!

Bu zat bir sohbetinde;
- Evliya zatları çok sevin. Zira sonsuz saadetimiz bu sevgiye bağlıdır, buyurdu.

Dinleyenler sordu:
- Sevmenin şartı nedir efendim?
- Söz dinlemektir. Eğer dinlemiyorsa, sevmiyor demektir.

Ve misal verdi:
- Mesela bir kimse Hak teâlâ'nın emirlerine uymuyorsa, "Allah'ı seviyorum" demesi doğru olmaz. Biri de Resulullahın sünnetine uymuyorsa, onun da "Resulullahı seviyorum" sözüne inanılmaz.

Ve ekledi:
- Kim de hocasını dinlemiyor ve "Hocamı seviyorum" diyorsa, yalan söylemiş olur.