Zamanın valisi, memurlarını gönderip huzuruna çağırttı Said bin Cübeyr hazretlerini.
Memurlar geldiğinde, o namaz kılıyordu.

Bitirince;
- Niçin geldiniz? diye sordu.
- Vâlimizin emridir. Seni ona götüreceÄŸiz, dediler.

Hiç itiraz etmeden,
- Peki gidelim, buyurdu.

Ve çıktılar yola.
Bir müddet sonra bir kiliseye rastladılar.

Kilisenin rahibi;
- Ä°çeri giriniz, dedi.

Memurlar girdi, ama Ä°bni Cübeyr hazretleri girmedi.

Rahip seslendi Ona:
- Ey Said, sen niçin girmiyorsun?
- Ben Müslümanım. Kâfir kilisesinde Müslümanın ne iÅŸi var?

- Ama dışarda yırtıcı hayvanlar dolaşıyor. Ä°çeri girmezsen, seni parçalarlar.
- Rabbim beni korur. Zira onlar da Rabbimin bir mahlukudur.

Rahip öbürlerine dönüp;
- Siz girin ve vahşi hayvanlara karşı oklarınızı gerip, bu zatı bekleyin, dedi.

Onlar kiliseye girip, gece boyu Ä°bni Cübeyr hazretlerini gözlediler.
Baktılar ki, hakikaten bir çok vahÅŸi hayvanlar gelip, Ä°bni Cübeyr hazretlerinin yakınında durdular.
Sonra daha yaklaşıp, uslu uslu oturdular.
Hiç bir ÅŸey yapmadılar bu Allah adamı'na.

Rahip bunu görünce;
- Aman yâ Rabbî! Ne acayip ÅŸey. Ben ömrümde böyle bir ÅŸey görmedim. Demek ki yeryüzünde böyle büyük zatlar varmış, demekten kendini alamadı.

Ve Åžehadet getirip Müslüman oldu.
Ertesi gün yola devam edip, zâlim valiye teslim etiler bu Hak dostu'nu.
Hiç suçu yokken hapsetti.

Ardından da katlettirdi bu büyük Veli'yi.
Kesik başı, kelime-i tevhidi söylüyordu.