Çok soğuk bir günde Bişr-i Hafi hazretleri, üzerine ince birşey giyip dışarı çıkmış, soğuktan titriyordu.

Bir Müslüman Onu böyle görünce;
- Efendim, bu soğuk havada neden böyle ince giydiniz? diye sordu.

Cevaben;
- Fakirleri hatırladım. Onların halleriyle hallenmek istedim, buyurdu.

Ve ilave etti:
- O garipler üşürken, kalın şeyler giymek içime sinmedi.

NEYİ PAYLAŞIRLARMIŞ?

Bir gün de kabristandan geçerken kalb gözüyle bakıp, mevtaların toplanmış bir şey paylaştıklarını gördü.

Durdu ve;
- Yâ ilâhî! Onların neyi paylaştıklarını bilmek istiyorum, diye niyaz etti.

Kulağına gaibten;
- Merak ettiğin şeyi, kendilerine sor! nidası geldi.

Bu emirle sordu bir mevtaya:
- Böyle neyi paylaşıyorsunuz?

Mevta cevaben;
- Üç gün önce, salih bir zât bir Fatiha okuyup bu kabristandakileri hediye etmişti. Onun sevabını paylaşmakla meşgulüz. Üç gün oldu, hâlâ bitiremedik, dedi.

HERKESİN ÎMÂNI BİR MİDİR?

Bir gün de bazı sevdikleri;
- Efendim, bizim îmânımızla Allah dostlarının îmânı bir midir? diye sordu.

Cevabında;
- Bir değildir. Onlarınki kâmil îmân olup, bizimkinden daha nurlu ve parlaktır.

- Neden parlaktır hocam?
- İbâdetleri çok olduğu için. İbâdetle, îmânın parlaklığı artar. Mesela Peygamberlerin îmânı da yaptıkları ibâdetlerle çok nurlu ve parlak olmuştur.