Cüneyd-i Bağdâdî hazretleri, Sırri-yi Sekati hazretlerinin derslerinde yetişip büyük İslâm âlimi oldu.

Hocası ona;
- Ey Cüneyd! İlim meclisi kur da insanlara ilim öğret, buyurdu.

Ancak O, kendisini buna lâyık görmüyor; "Ben, nasıl insanlara vaz ederim?" diyordu.

Hocasının bu emrini her gün tehir ederken, bir gece Resûlullahı "aleyhissalâtü vesselâm" gördü rüyasında.

Fahr-i kâinat Efendimiz, Ona;
- Ey Cüneyd, insanlara nasihat eyle. Senin sayende bozuk halleri düzelir. Bugün herkesin kurtulması için Rabbimiz senin sohbetlerini sebep kıldı, buyurdu.

O anda uyandı.

Ve heyecanla üstadına gidip rüyayı anlatacaktı ki, hocası kendisine;
- Ey Cüneyd, Resûl aleyhisselâm emredince bahânen kalmadı. Artık vaza başlarsın değil mi? buyurdu.

Hürmetle elini öpüp;
- Başüstüne hocam, dedi.
Ve o gün başladı vaz-ü nasihate.

DUÂ ALMAYA BAKIN!

Bir gün de cemaatine;
- Duâ almaya bakın. İnsanların duâsını almak ganîmettir. Hele ki gariplerin duâsını, buyurdu.

Ve ekledi:
- Duâ almayan, arzusuna kavuşamaz.

Sordular:
- Kimlerin duâsını alalım efendim?

- Özellikle anne ve babanızın. Anne-babanın evlâdına duâsı, Peygamberin ümmetine duâsı gibidir. Onların duâsını alanın sırtı yere gelmez, buyurdu.

Ve ilave etti:
- Bedduâsını alanlarsa, dünyada da iflah etmez, âhirette de.