Cüneyd-i Bağdâdî hazretlerinin gözünde bir rahatsızlık olmuştu. Hristiyan bir tabip muayene ettikten sonra;
- Birkaç gün gözünüze su değdirmeyin, dedi.

Hazret-i Cüneyd;
- İyi ama, su değdirmeden nasıl abdest alacağım? dedi.

- Onu bilemem. Ama bu gözleriniz size lazımsa, hiç su değdirmeyeceksiniz.
O, yine abdest alıp, namaza durdu.
Sonra da seccadesinin üzerinde uyudu.

Uyandığında gözlerindeki ağrının tamamen gitmiş olduğunu farketti.
O esnada gaibden bir ses geldi kulağına.
- Ey Cüneyd, sen gözlerini Allah için feda ettin. O da gözlerindeki o ağrıyı giderdi, deniyordu.

Tabip, bunu işitince;
- Ne yaptın da gözlerin iyileşti? diye sordu.
O da, anlattı hadiseyi.

O bunu öğrenince, daha çok şaşırıp, Cüneyd-i Bağdâdî hazretlerine hayran oldu ve îmân edip, küfürden kurtuldu.

Sonra da;
- Hasta olan, senin gözlerin değil, meğer benim kalbimmiş, dedi.

TOPRAK GİBİ OL!

Bir gün bazı sevdikleri;
- Huzurlu olmanın sırrı nedir efendim? diye sordular.
- Halı gibi, toprak gibi olmaktır, buyurdu.

Ve daha açıkladı:
- Yâni nefsinizi ayaklar altına alacaksınız. Çünkü nefsin her arzusu, insanın aleyhinedir. O, iyilik yapmak istemez. Halıya ve toprağa her gün binlerce insan basar geçer de, onlar yine ses çıkarmaz, şikâyetçi olmazlar, öyle değil mi?

- Evet hocam.
- İşte huzurlu olmanın yolu budur. Kişiyle değil, işiyle uğraşanlar, huzurlu olurlar.