Cüneyd-i BaÄŸdâdî hazretleri, Evliyâ-yı kirâmın büyüklerindendir.

Bir gün ÅŸeytan, hizmetçi kılığında bu zâtın huzuruna gelerek;
- Efendim, kabul ederseniz, hizmetinizle ÅŸeferlenmek istiyorum. Dünyada tek dileÄŸim budur, dedi.

Cüneyd-i BaÄŸdâdî hazretleri;
- Peki, olur, buyurdu.

Åžeytan bu cevabı alınca çok sevinip yalandan hizmete baÅŸladı hemen o gün.
Yirmi sene hizmet etti.
Maksadı, bir defa olsun aldatabilmekti bu Allah dostu'nu.

Bir vesvese verebilmekti.
Ama muvaffak olamadı.

Ümidini kesince, huzuruna gelip;
- Ey üstadım, beni tanır mısınız? diye sordu.

Cevaben;
- Tanımaz mıyım ey mel'un, bana ilk geldiÄŸin gün tanımıştım, buyurdu.

Åžeytan;
- Ey Cüneyd, ben senin gibi yüksek dereceye kavuÅŸan bir kimse görmedim, deyince;

- Def ol git ey mel'un! Beni, ucb'a ve kibre mi sürmek istiyorsun? buyurdu.
O anda uzaklaştı yanından.
Korkusundan, bir daha Ona yaklaşamadı.

HAYAT HAYÂLDÄ°R

Bir gün de, sevdiÄŸi bir gence;
- Evlâdım, hayat, hayâldir, buyurdu. Nasıl yaÅŸarsak öyle ölürüz. Dün öldü. Yarın doÄŸmadı. O halde bugünü deÄŸerlendir. Yoksa; "Sonra yaparım diyenler helak oldu" hadîs-i ÅŸerîfine dahil olursun.

Delikanlı sordu:
- Hocam ben herşeye kızıyorum, ne yapayım?

Büyük Velî cevaben,
- Ölümü düÅŸün! O zaman kızmazsın, buyurdu.

Ve ekledi:
- Ölüm, en iyi nasihatçıdır.