Abdurrahman Tafzunci hazretleri Evliyâ-yı kirâmdan olup, yüksekçe bir kürsüde vaz verir, sohbetini, âlim ve Velî herkes zevkle dinler, istifade ederdi.
Ve her duâsı kabul olurdu.

Mesela bir gün yanına biri gelip;
- Ey efendim! Benim bir hurma bahçem ile ineklerim var. Ama onbir senedir, bir tek hurma olmadı. Üç senedir de ineklerim yavru yapmadı, diye dert yanıp rica etti:
- Bir duâ buyursanız da, genişe çıksa elim. Zira bu ikisinden başka yoktur servetim.

Büyük Velî duâ etti.
İnekleri o ay yavruladılar.
Hurma bahçesi de o yıl öyle bol hurma verdi ki, o yörenin en zengini oldu adam.

SOHBETİN FAYDASI

Bu zât bir gün sohbetinde;
- Ey insanlar! Kalbten dünya sevgisi, ancak kalbinden dünya sevgisini çıkarmış olanların sohbetiyle çıkar, buyurdu.

Ve daha açıkladı:
- Yâni kalb derdi'nin devası, Evliyâ zatlar'ın sohbetidir. Zira onların sözlerinde, Rabbânî tesir vardır. O zatlardan birine rastlarsanız, kalbine girmeye çalışın. Çünkü o büyükler, Allah'ın dostu'dur. Onlar sevilmedikçe, yarın kurtuluş zordur.

Şöyle bitirdi:
- Velhasıl o büyük zatların kalbine giren, yarın Cehenneme girmekten kurtulur.

TASAVVUF NEDİR?

Bir gün de;
-Tasavvuf nedir efendim? diye sordular bu zâta.

Cevabında;
-Tasavvuf, iyi insan olmak ve kimseyi incitmemektir. Bunu yapabilen, eni iyi tasavvuf ehlidir, buyurdu.