Muhammed bin Vasi "rahime-hullahü teâlâ" tâbiînin büyüklerindendir.
Dünyaya zerre kadar itibar etmez, insanlar nasihatlarından çok istifade ederlerdi.

Bir gün yanına biri gelip;
- Efendim, bana kaderi anlatır mısınız, dedi.

Cevaben mezarlığı gösterdi ona.
Hiçbir şey anlamadı adam.

Bu defa;
- Bu konu, geniş ilim ister. Kabirdekiler şimdi bununla hiç meşgul değiller, buyurdu.
Yâni Âhirette bunu sana sormazlar, demek istedi.

ECELİM ÇOK YAKIN

Bir gün de, bazı sevdikleri huzuruna gelip;
- Nasılsınız efendim? diye sordular.

Cevabında;
- Nasıl olayım, buyurdu. Ecelim yakın, amelim kötü, emelim uzundur.

ÇALIŞ DA PADİŞAH OL!

Bir gün de nasihat istedi biri bu zattan.

Cevaben;
- Çalış da dünya ve âhirette padişah ol, buyurdu.

Adam anlamadı:
- Nasıl yâni efendim?

- Yâni bir dileğin olunca, insanlardan bekleme, Rabbinden iste. Zira herkes O'na muhtaçtır. İşte böyle olan mümin, hakiki padişahtır, buyurdu.

RABBİNİ BİLİR MİSİN?

Bir gün de bu zâta;
- Rabbini bilir misin? diye sordular.

Cevaben;
Başını öne eğip biraz durdu.

Sonra başını kaldırıp;
- O'nu bilen, az konuşur, çok ibâdet yapar, buyurdu.