Salih bin Beşir "rahime-hullahü teâlâ", tâbiînin büyüklerindendir.

O devrin halîfesi Mansur, bu zâta;
- Bana bir nasihat edin de saltanat işlerini ona göre yapayım, diye rica etti.

Cevaben;
- Ey halîfe, sana tavsiyem şudur ki, Allah'ın kullarına merhametli ol. Ahlâkını Resûlullah Efendiniz'in ahlâkıyle süsle. Her işinde Allah'tan kork ve titre. Adaleti elinden bırakma, buyurdu.

Ve ekledi:
- Ey halîfe, milletine zulüm yapmaktan kork, onlara acı. Yoksa, Peygamberimiz senden dâvâcı olur.

Bu nasihatlar çok tesir etti halîfeye.
Bir kese altın hediye etti.
Ancak kabul etmedi mübarek zât.

Elinin tersiyle itti keseyi.
Mansur, bunu görünce, başladı ağlamaya.
Hem de gözyaşları dökerek.

BEDAVA KAVUŞTUK

Bir gün de sevdiklerine;
- Kardeşlerim, bir mümin, dünyanın öbür ucunda hakiki bir İslâm âlimi'nin bulunduğunu öğrense, her şeyini satıp yol parası yaparak, onun yanına gitmesi farz olur, buyurdu.

Ve ekledi:
- Ama biz bedava kavuştuk bu nîmete. Hem de hiç aramadan. Onun için sonsuz şükürler olsun Rabbimize.

EN İYİ İNSAN

Bir gün de;
- İnsanların en iyisi kimdir efendim? diye sordular bu zâta.

Cevaben;
- En iyi insan, Allah için insanlara dînini öğretendir, buyurdu.

- Peki en alçağı kimdir hocam?
- En alçağı da, din kisvesi altında dünya menfaati sağlayandır.