Seyyid Ebül Vefa hazretleri zamanında bir Müslüman şiddetli bir hastalığa yakalanmış, doktor ilaç kâr etmiyordu.

Nihâyet; "Bu hastalıktan şifâya kavuşursam, Seyyid Ebül Vefa hazretlerine bin dinar hediye edeceğim" diye nezirde bulundu.

Birkaç gün içinde iyileşti tamamen.
Hemen "bin dinar" parayı alıp, Seyyid Ebül Vefa hazretlerine gitti ve nezrini söyleyip hediye etti bu parayı kendilerine.

Büyük Velî kabul etti hediyeyi.
Ve cebinden bir "mendil" çıkarıp,

ona hediye etti ve;
- Bu mendili, yanından ayırma! Allah'ın izniyle her türlü belâdan muhafaza olursun, buyurdu.

O kimse mendili alıp teşekkür etti.
Ve izin alıp memleketine gitmek üzere düştü yollara.
Issız bir ormandan geçiyordu ki, "koca bir arslan" çıktı karşısına.
Kaçacak yer yoktu.

Hayvan kükreyerek yaklaşıyordu ki, korkusundan "Kelime-i şehâdet"i söylemeye başladı gayri ihtiyari.
O esnada mendil'i hatırladı.
Sevinip, hızla cebinden çıkardı ve hayvana doğru tuttu onu.

Hayvan, mendili görür görmez durdu ve sâkinleşti birden.
Başını öne eğip, edeble yaklaştı.
Ve o mendile yüz sürüp, yavaş yavaş uzaklaştı oradan.
Bir "Suçlu çocuk" gibi.

ÇOCUKLARINIZLA İLGİLENİN!

Bu zât, bir gün sevdiklerine;
- Çocuklarınızla ilgilenin, buyurdu.
- Nasıl ilgilenelim efendim? dediler.

Cevaben;
- "Kur'ân-ı kerîm" okutun. "Ehl-i sünnet itikadı"nı ve "İlmihal bilgileri"ni öğretin. Bunu ihmal ederseniz, çocuğunuz "Cehennem"e gider. Ama sizi de beraber götürür, buyurdu.