Seyyid Ebül Vefa hazretlerinin huzuruna bir gün, sevdiÄŸi bir tüccar gelerek;
- Efendim, duâya çok ihtiyacım var. Ä°zniniz olursa para kazanmak için sefere çıkacağım, diye arzetti.

Ebül Vefa hazretleri ona "Sabır"dan bahsedip;
- Ä°nsan, başına gelen her türlü belâya sabredip, ÅŸikâyet etmemesi gerekir, buyurdu.

Hiçbir ÅŸey anlamadı adam bu nasihattan.
Niçin böyle söylemiÅŸti acaba?
Çok merak etti.
Sormaya da utandı.

Mübarek elini öpüp, çıktı sefere.
Gerçekten de çok para kazandı.
Çok mal ile geri dönüyordu ki, yolda "eÅŸkıyalar" saldırıp, ne kadar malı varsa, yaÄŸma edip kaçtılar.

PeriÅŸan olmuÅŸtu.
Ne yapacağını şaşırdı.
Bitkin halde memleketine geldi.

Üzüntüyle Ebül Vefa hazretlerinin huzuruna girip, başına gelenleri anlattıktan sonra;
- Asıl niyetim Hacca gitmekti efendim. Dünya malı kazanmak deÄŸildi, diye arzetti.

Böyle söyleyince;
- Öyleyse Hacca birlikte gidelim, buyurdu büyük Velî.

Adam şaşırdı:
- Åžimdi mi gideceÄŸiz efendim?
- Evet ÅŸimdi.

- Ama bugün arefe. Nasıl yetiÅŸiriz ki efendim?

Mübarek zât;
- Merak etme, yetiÅŸiriz, buyurup,
yapıştı tüccarın elinden.

Ve çıktılar evden.
Birkaç adım gitmiÅŸlerdi ki, "Beytullah"ın önünde buldular kendilerini.
Haccı ifa edip, aynı hızla geri döndüler.

Allah dostları için bunlar olaÄŸan ÅŸeylerdir.
Çünkü Allahü teâlâdır herÅŸeyi yaratan.
O, herÅŸeye kadirdir.