Ä°mâm-ı Alî Naki "rahime-hullahü teâlâ", âlim ve Evliyâdandır.
Seyyiddir ayrıca.

Bu zâtı, bir düÄŸün yemeÄŸine davet etmiÅŸlerdi bir gün.
Kabul edip, teÅŸrif etti.
Ancak düÄŸün evinde bir kiÅŸi vardı ki, hiç hürmet göstermiyordu bu büyük Velî'ye.

Bir ÅŸeyler konuÅŸup halkı güldürüyordu.
Hazret-i Ä°mam önce sabretti.
BirÅŸey söylemedi.
Ancak diğer insanlar da rahatsız oluyordu bundan.

Bu zâta yanaşıp;
- Şunu susturalım mı efendim? dediler.

Cevaben;
- Lüzum yok. Biraz sonra mecburen kalkıp gidecek, buyurdu.
O anda biri geldi oraya.

O edebsize dönerek;
- Annen damdan düÅŸtü, çabuk yetiÅŸ, ölmek üzere! dedi.

Dondu kaldı bu haber üzerine.
TelâÅŸla kendini attı dışarı.
Hem de tek bir lokma yemeden.

Dünyada öyle yaÅŸa ki...

Bir gün de nasihat isteyen bir gence;
- Sana iki nasihatim var evlâdım. Birincisi, bu dünyada öyle yaÅŸa ki, Allahü teâlâ seni, yasak ettiÄŸi bir ÅŸeyi yaparken görmesin, buyurdu.

Ve ekledi:
- Ä°kincisi de, ibâdetlerini öyle yap ki, Allahü teâlâ beÄŸensin, kabul etsin.

Genç sordu:
- Allahü teâlâ, hangi ibâdetleri beÄŸenir efendim?
- Åžartlarına uygun olarak yapılan ibâdetleri beÄŸenir. Âhirette her iÅŸinden hesaba çekileceksin oÄŸlum. Åžimdiden cevaplarını hazırla, buyurdu.

Ve ekledi:
- Ehl-i sünnet âlimlerini çok sev. Onların nasihatlarına göre yaÅŸa bu dünyada.