İmâm-ı Alî Naki "rahime-hullahü teâlâ", âlim ve Evliyâdandır.
Seyyiddir ayrıca.

Bu zâtı, bir düğün yemeğine davet etmişlerdi bir gün.
Kabul edip, teşrif etti.
Ancak düğün evinde bir kişi vardı ki, hiç hürmet göstermiyordu bu büyük Velî'ye.

Bir şeyler konuşup halkı güldürüyordu.
Hazret-i İmam önce sabretti.
Birşey söylemedi.
Ancak diğer insanlar da rahatsız oluyordu bundan.

Bu zâta yanaşıp;
- Şunu susturalım mı efendim? dediler.

Cevaben;
- Lüzum yok. Biraz sonra mecburen kalkıp gidecek, buyurdu.
O anda biri geldi oraya.

O edebsize dönerek;
- Annen damdan düştü, çabuk yetiş, ölmek üzere! dedi.

Dondu kaldı bu haber üzerine.
Telâşla kendini attı dışarı.
Hem de tek bir lokma yemeden.

Dünyada öyle yaşa ki...

Bir gün de nasihat isteyen bir gence;
- Sana iki nasihatim var evlâdım. Birincisi, bu dünyada öyle yaşa ki, Allahü teâlâ seni, yasak ettiği bir şeyi yaparken görmesin, buyurdu.

Ve ekledi:
- İkincisi de, ibâdetlerini öyle yap ki, Allahü teâlâ beğensin, kabul etsin.

Genç sordu:
- Allahü teâlâ, hangi ibâdetleri beğenir efendim?
- Şartlarına uygun olarak yapılan ibâdetleri beğenir. Âhirette her işinden hesaba çekileceksin oğlum. Şimdiden cevaplarını hazırla, buyurdu.

Ve ekledi:
- Ehl-i sünnet âlimlerini çok sev. Onların nasihatlarına göre yaşa bu dünyada.