Beka bin Batu hazretleri, bir sohbetinde;
- Kardeşlerim, iyi biliniz ki, Allahü teâlâ bizi âhiret için yarattı. Böyle iken bir mümin âhiret'i bırakıp dünyaya sarılırsa akıbeti ne olur? buyurdu.

Şöyle devam etti:
- Ey dünya'nın peşinde koşanlar! Siz ona koşsanız da, o sizden kaçar. Dünya çok vefasızdır, bir üzüntü, bir sevinç. Böyle bir yalancıya, insan aldanır mı hiç? Bak, ömrün azalıyor, ölüme gidiyorsun. Hazırlığın bile yok, niçin düşünmüyorsun?

Sonra derin bir nefes alıp;
- Kardeşlerim, şuna çok şaşarım ki, bazı insanlar vardır, âhiretin ebedî olduğunu bilir, ama bildikleri gibi yaşamazlar. Bu dünyada uyur gezer misali yaşarlar, buyurdu.

SEVGİNİN ALAMETİ

Bir gün de;
- Sevgi'nin alameti nedir efendim? diye sordular bu zâta.

Cevaben;
- İtaat etmektir, buyurdu.

- İtaat yoksa efendim?
- O zaman sevgi de yoktur.

- Peki sevginin derecesi ne ile ölçülür hocam?
- İtaatteki sürat ile.

ZERRE KADAR ÎMÂNI OLAN

Bir gün de sevdiklerine;
- Allahü teâlâ, bu dünyada müminlere de acır, kâfirlere de. Dünya nîmetlerini hepsine serper, buyurdu.

Sordular:
- Ya âhirette efendim?
- Âhirette yalnız müminlere acıyacaktır.

- Günahkâr müminler ne olacak hocam?
- Kalbinde zerre kadar îmânı olan kimse Cehenneme girse de orada sonsuz kalmayacak.

- Ya kâfirler efendim?
- Onlar, Cehennemden hiç çıkarılmazlar.