Vehb bin Münebbih hazretleri "rahmetullahi aleyh" Tâbiîn devrinde yetişen tanınmış hadîs âlimidir. Bu zat antalıyor: Dâvûd aleyhisselâm; "Yâ Rabbî! Seni aradığımda nerede bulurum?" dedi.
Böyle sordu.
Allahü teâlâ;
"Ben, benden korkularından dolayı kalbleri titreyip, ürperenlerle beraberim" buyurdu. Sonra da; "Ey Dâvûd! Hangi kulumun günâhını affetmeyi severim biliyor musun?" buyurunca, hazret-i Dâvud sordu:
"Kimin yâ Rabbî?"
Allahü teâlâ;
"Günahlarını hatırladığı zaman, içi titriyen kullarımdır" buyurdu.

HANGİSİ ÜSTÜN?

Vehb hazretlerine; "Efendim, çok ibâdet yapan iki kişiden hangisi daha üstündür?" diye sordular.
Cevâbında;
"Hangisinin insanlara faydası çoksa, o daha üstündür" buyurdu.

SUÇUNUZ NEYDİ?

Bu zat anlatıyor: Îsâ aleyhisselâm, yanında havârîleri olduğu halde bir köye uğradı. Orada herkesi ölmüş halde görünce; "Bunlar toplu halde öldüklerine göre Allahın gazabına uğramışlar" dedi ve ölülerden birine; "Allahın izniyle kalk!?" diye seslendi.
Bir ölü dirildi ve;
"Buyurun!" dedi.
Îsâ aleyhisselâm; "Suçunuz ne idi ki, bu azâba müstehak oldunuz?" diye sorunca, "Ey Allahın Nebîsi, biz dünyayı, çocuğun annesini sevdiği gibi sevmiştik. Dünyalık işlerimiz yolunda olunca sevinir, iyi gitmeyince üzülürdük" dedi.
Îsâ Nebî sordu:
"Sonra ne oldu?"
Cevâbında; "Gece çok iyiydik. Sabah bu hâle geldik" dedi.