Evliyânın büyüklerinden Abdürrahmân es-Sekkâf hazretleri "rahmetullahi aleyh", bir defâsında bir yolculuğa çıkacaktı. O sırada hanımı hâmile idi.
Yanına çağırdı.
Ve bir bez verip;
"Ben yolda iken, belki bir oğlumuz doğabilir. Aynı gün vefât edebilir. Eğer öyle olursa, bu bezi ona kefen yaparsınız" buyurdu.
Sonra vedâlaştı.
Ve yola çıktı.
Hakîkaten o yolculukta iken bir "erkek çocuğu" oldu ve aynı gün vefât etti. Bıraktığı bezi çocuğa kefen yaptılar.

PİŞMAN OLDU

Abdürrahmân es-Sekkâf hazretleri, kendisine âit bir miktar hurmayı satmak üzere birisini vekîl etmişti. O kimse hurmaları sattı. Parasını teslim ederken bir kısmını gizledi.
Kalanını verdi.
Aldattım sandı.
Ama aldatamamıştı. Zîre Abdürrahmân es-Sekkâf hazretleri, Allahü teâlânın izni ile bunu anladı ve kendisinin yüzüne karşı; "Mü'minin firâsetinden korkunuz! Çünkü o, Allahü teâlânın nûru ile bakar" hadîs-i şerîfini okudu.
O kişi anlatıyor:
Bunu duydum.
Hatâmı anladım.
O anda yanımda gizlediğim paranın, sanki büyük bir "yılan" olup vücûduma girmek üzere olduğunu hissettim. Kendi kendime; "Keşke böyle yapmasaydım" dedim.
Çok pişmandım.
Özür ler diledim.
Bu bana ders olmuştu. O gün; "Bundan sonra bir daha böyle yanlış bir iş yapmıyacağım" diye yemin ettim ve tevekkül sâhibi olmaya kat'î karar verdim.