İkrime bin Ebî Cehil "radıyallahü anh" Ebû Cehl'in oğludur. Önce İslâm'a büyük düşman idi. Mekke'nin feth edildiği gün öldürülmesi emir buyurulan altı kişiden biriydi. O gün Yemen'e kaçmak için gemiye bindi. Yolda fırtına çıkıp gemi batmak üzereyken; "Kurtulursam Muhammed'in "sallallahü aleyhi ve sellem" ayaklarına kapanacağım" diye niyet etti.
Eşi müslümandı.
Kendi pişmândı.
Hanımı, kocası İkrime için Peygamberimizden "sallallahü aleyhi ve sellem" emân istedi. Efendimiz aleyhisselâm da eshâbına dönüp; "İkrime, Allahü teâlânın emânındadır. Kimse Ona ilişmesin!" buyurunca, Yemen'e gitti ve İkrime'ye; "İnsanların en iyisinden sana emân getirdim" dedi.
Böyle müjde verdi.
İkrime çok sevindi.
Mekkeye döndüler.
İkisi beraberce Resûlullah'ın "sallallahü aleyhi ve sellem" huzûruna geldiler. Resûl-i ekrem, hazret-i İkrime'yi ayakta karşıladı, kucaklaştı ve oturdu. onlar da oturdular. Zevcesinin yüzü kapalıydı. Hazret-i İkrime Efendimize; "Zevcem, benim için, sizden emân almış" dedi.
Ve başını eğdi.
Cevap bekledi.
Heyecanlı idi.
Resûl-i ekrem Efendimiz; "Zevcen doğru söylemiş, sen emniyyettesin" buyurunca çok sevinip; "Yâ Resûlallah! Önceki yaptıklarıma pişmânım. Bana İslâmiyeti anlat" dedi.
Efendimiz anlattı.
O dikkatle dinledi.
Şehâdeti söyledi.
Ve hâlis müslümân oldu. Peygamber Efendimiz de cenâb-ı Hakka duâ ederek Onun için af ve mağfiret talebinde bulundular.