Bir gün, Ebüdderdâ hazretlerinin "radıyallahü anh" ziyâretine bir genç gelip; "Efendim, sizden bir hadîs-i şerîf öğrenmeye geldim" dedi. "Ne için öğreneceksin?" diye sorunca da; "Amel etmek ve başkalarına da öğretmek için efendim" dedi.
Hazret-i Ebüdderdâ;
"Pekâlâ" buyurdu.
Şu hadîsi nakletti:
"Bir kimse, sırf dînini öğrenmek ve başkalarına da öğretmek için birkaç adım yürürse, melekler, onun ayakları altına kanat gerer ve onun için duâ ve istiğfar ederler".

FİLÂNDAN DÂVÂCIYIM

Bir genç de bu zâtın huzûruna gelerek; "Efendim, ben filândan dâvâcıyım" dedi. "Niçin?" buyurunca; "Dişimi kırdı" dedi.
Hazret-i Ebüdderdâ;
"Onu affet" buyurdu.
"Affetmem" deyince;
"Ama Peygamber Efendimiz; "Birinden zarar gören kimse onu affederse, Allahü teâlâ da onu affeder" buyuruyor" dedi.
Gencin fikri değişti.
"Öyleyse affettim” dedi.

GIYBET HARAMDIR

Yine birinin arkasından konuşup gıybetini yapıyorlardı ki, Ebüdderdâ hazretleri; "Gıybet haramdır, vazgeçin!" diye îkaz etti. Ama vazgeçmediler. Bu defâ sordu onlara: "O kişi bir kuyuya düşse, ne yaparsınız?"
"Koşup kurtarırız".
"Ateşte yansa?"
"Hemen kurtarırız".
"Peki, niye gıybetini yapıyorsunuz öyleyse?" buyurunca, duygulandılar. İnsâfa gelip, gıybetten vazgeçtiler.