Cibrîl aleyhisselâm, Cennetten bir çift öküz alıp yere indi. Ve hazret-i Âdem'e çiftçiliÄŸi öÄŸretti.
Âdem Nebî tarla sürdü.
O yerlere buÄŸday ekti.
Tandırda ekmek pişirdi.
Hak teâlâ
sordu ona:
"Yâ Âdem! Seni kim yarattı?"
"Sen yarattın yâ Rabbî!" dedi.
Hak teâlâ
buyurdu ki:
"Öyleyse, bana secde et!"
Hemen secdeye vardı.
Hak teâlâ
hazretleri;
"Yâ Âdem! Seninle bir sözleÅŸme yapalım ki, yakînin daha kuvvetli, muhabbetin daha çok olsun" buyurdu.
Hacer-ül evsedi
o yere getirdiler.
Hazret-i Âdem'in zürriyeti,
belinden rûh hâliyle çıktı.
Allahü teâlâ o
ruhlara sordu:
"Ben sizin Rabbiniz deÄŸil miyim?"
"Evet!" dediler.
Bu defa onlara;
"Muhammed bin Abdullah benim peygamberimdir. O'nu, âhir zamanda dünyâya gönderirim. Mahlûklarım içinde en çok O'nu severim. Ey rûhlar, ÅŸimdi bana söz veriniz, O'na îmân edip, yardım eder misiniz?"
Hepsi söz verdiler:
"Kabûl ettik ilâhî"
Hak teâlâ
hazretleri;
"Öyle ise secde edin!" buyurdu.
Rûhlar secdeye kapandı.
Kâfir ve münâfıklar hâriç.