Âdem aleyhisselâmın çocukları hep ikiz oluyordu
Bir erkek, bir kız.
Ä°lk doÄŸan Kâbil ile, onun kız kardeÅŸiydi.
Ä°kincisi, Hâbil ile Onun ikiz kardeÅŸiydi.
Âdem Nebî onları evlendirmek istedi.
Hâbil'in ikiziyle, Kâbil,
Kâbil'in ikiziyle Hâbil evlenecekti.
O dinde, iki kardeÅŸ evlenebiliyordu.
Ama ayrı batından olmak şarttı.
Kâbil'in ikizi, Hâbil'in ikizinden güzeldi.
Kâbil babasına;
"Niçin Hâbil'e imtiyâz tanıyorsun? Benim ikizim daha güzel, onunla evlenmeye ben daha lâyıkım" dedi.
Âdem Nebî
cevap verip;
"O sana helâl deÄŸil, Allah'ın emri böyle" buyurdu.
Kâbil inanmadı.
Ä°htilâf büyüdü.
Hazreti Âdem;
"Öyleyse ikiniz de birer kurbân adayın. Haklı olan belli olsun" buyurdu.
Hâbil çobanlık yapıyordu.
Sürüden en iyi koçu seçti.
Kâbil rençberlik yapıyordu.
Bir baÄŸ âdi buÄŸday getirdi.
Bunları bir tepeye koydular.
O zamanki âdete göre, bir ihtilaf vukuunda iki taraf da birer kurbân adardı. Haklı olan tarafın kurbanı, gökten inen ateÅŸle yanar, yok olurdu.
Gökten bir ateÅŸ indi.
Hâbil'in kurbânını yaktı.
Kâbil haksız çıktı.
Yine de "Ben haklıyım" diyordu.
Kıskançlık içini yakıyordu.
Ve nihâyet
Hâbil'e gitti.
"Seni öldüreceÄŸim" dedi.