(Dünden devam)
Ebû Zer-i Gıfârî "radıyallahü anh" Resûlullah Efendimiz'e bîat ederken; "Allah yolunda hiçbir kötüleyicinin kötülemesine aldırmıyacağına ve hep doÄŸru sözlü olacağına" dâir söz vermiÅŸti.
Bu sözünün eri oldu.
Bundan hiç ÅŸaÅŸmadı.
Hep böyle yaÅŸadı.
Resûlullah Efendimiz;
"Dünyaya Ebû Zer'den daha sâdık kimse gelmedi" buyurmuÅŸlardır.
Resûlullahı çok severdi.
Uğrunda canını verirdi.
Nitekim bir defâsında;
"Yâ Resûlallah! Kalbim Allahü teâlânın ve sizin muhabbetinizle doludur" diye arz etmiÅŸti.

Ä°LÄ°MDE DERYADIR

Hazret-i Alî "radıyallahü anh";
"Ebû Zer ilimde bir deryadır. O, insanların anlamaktan âciz olduÄŸu ilimleri biliyordu" buyurdu.

ONU ŞİKÂYET ETTÄ°LER

Åžam ÅŸehrinin zenginleri Ebû Zer hazretlerinin zühd hâlini beÄŸenmeyip, oradan gitmesi için Hazret-i Osmân'a ÅŸikâyette bulundular.
Halîfe kendisini çağırdı.
O da Medîne'ye geldi.
Halîfe ile görüÅŸtü.
Hazret-i Osmân;
"Åžam halkının senden ÅŸikâyet sebebi nedir?" diye sordu.
O da sebebini arz edince;
"Yâ Ebâ Zer, halkı zühd yoluna zorla sokmak imkânsızdır" buyurdu.