(Dünden devam)
Gidip anneme sordum:
"Üzülme yavrum! Güzel olan ve zevci tarafından çok sevilen her kadın için böyle ÅŸeyler söylerler" dedi.
Şaşırdım.
Çok aÄŸladım.
Babam da iÅŸitmiÅŸ
Annemden sormuÅŸ.
O da; "Dillerde dolaÅŸan sözleri ÅŸimdi iÅŸitti" demiÅŸ.
Babam da ağladı.
Ve yanıma gelip;
"Sabret kızım! Allahü teâlâdan ne âyet geleceÄŸini bekleyelim" dedi.
O gece, hiç uyumadım.
Gözlerimin yaşı dinmedi".
Resûlullah Alî ile Üsâme'ye;
"Bu iÅŸin sonu nereye varacak?" diye sordu.
Üsâme;
"Yâ Resûlallah! Biz senin zevcenin yalnız iyi olduÄŸunu biliriz" dedi.
Alî de cevâben;
"ÂiÅŸe'yi, câriyesi olan Büreyde'den sorunuz!" dedi.
Ona soruldu.
O da cevâben;
"Allaha yemîn ederim ki, onda bir ayıp görmedim. Ağızlarda dolaÅŸanlar doÄŸru olsaydı, Allahü teâlâ, onu sana bildirirdi" dedi.
Resûlullah evindeydi.
Hazret-i Ömer geldi.
Efendimiz Ona sordu.
O da cevâben;
"Yâ Resûlallah! Münâfıklar yalan söylüyor. Allahü teâlâ, senin üzerine sinek bile kondurmuyor. Seni az bir pislikten saklıyan Allah, pisliklerin en kötüsünden elbette saklar" dedi.
Efendimizin yüzü güldü. (devamı yarın)