Ebû Müslim Havlânî hazretleri bir sohbetinde sevdiklerine; "Ben birinin her istediğini versem, her dediğini yapsam, yarın Allahü teâlânın huzûrunda beni kötüler. Birine de zorluk çıkarsam, ağır işler yaptırsam, yarın Allahü teâlânın huzûrunda beni metheder" buyurdu.
Dinleyenler şaşırdı.
Bir şey anlamadılar.
Ve sordular:
"O kimdir efendim?"
"Vallahi o benim nefsimdir" buyurdu.

SÂHİPLERİN NEREDE?

Bu büyük zat harâbe bir yer görünce, başında durup; "Ey harâb olan ev! Senin eski sâhiplerin nerede? Üzerinde yaşayanlara ne oldu?" diye sorardı.
Ve biraz beklerdi.
Cevap gelmezdi.
Kendi cevap verip;
"Hepsi ölüp gittiler. Geriye amelleri kaldı. Her arzu ve hevesleri bitti. Geriye günahları kaldı. Ey insanoğlu! Günahı terketmek, tövbe etmekten daha kolaydır" derdi.

DAHA HAYIRLIDIR

Bir sohbetinde de; "Benim en güzel şekilde yetiştirip büyüttüğüm çok tatlı ve sevimli bir evlâdım olsa ve en sevimli çağında vefât etse, Allahü teâlânın bu takdîrinden râzı olmak, bana dünyâdan ve dünyâdaki herşeyden daha hayırlıdır" buyurdu.

GÖZÜMÜZLE GÖRSEK DE

Bir gün de sevdiklerine: "Öyle yaşıyalım ki, dünyada iken Cennet'i ve Cehennem'i gözümüzle görsek, şimdiki yaptıklarımıza ilâve edeceğimiz bir şey olmasın. Yâni sanki âhirete gitmiş, her ikisini de görmüş gibi hareket edelim" buyurdu.