Bir kimse şöyle anlatıyor: Bir gün Kâbe-i muazzamayı tavâf eden tek gözlü birisini gördüm. "Ey Allah'ım! Senden sana sığınırım" diyordu.
Garibime gitti.
Ona yaklaşıp;
"Bu nasıl duâ?" dedim.
Şöyle cevap verdi: Ben Ebû Yâkub Nehrecûrî hazretlerinin talebesiyim. Bir gün güzel bir kadın gördüm. Nefsime hâkim olamayıp şehvetle bir kere baktım. O esnâda gözümün üzerine bir tokat indi. Neye uğradığımı şaşırdım.
Kim vurmuştu?
Hiç bilemedim.
Göremiyordum.
Kör olduğumu anladım. O anda hocamın sesini duydum. "Bir bakış, bir tokat karşılığıdır" diyordu.

NAMAZDAN TAD ALAMIYORUM

Birisi bu zâta gelerek; "Efendim, namaz kılıyorum, fakat tad alamıyorum" dedi.
Hikmetini sordu.
Büyük Velî ona;
"Allahü teâlâyı sâdece namazda değil de her işinde, her hareketinde ve her zaman hâtırlarsan, yaptığın ibâdetin tadını alırsın" buyurdu.

MAKSAT BU OLMALI

Bir gün de;
"Öyle kimseler vardır ki, sağ omuzundaki iyilikleri yazan meleğin hiçbirşey yazmadığını, sol omuzundaki, kötülükleri yazan meleğin ise durmadan yazdığını zannederler" buyurdu.
"Nasıl olur?" dediler.
Cevap olarak;
"Çünki yaptıklarının hepsinin çirkin ve kötü olduğunu görmektedirler ki, asıl maksat da bu hâle kavuşmaktır" buyurdu.