Resûlullah Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) hazretleri buyurdu:
Kıyâmet günü "Dîn-i İslâm" mahşere güzel sûrette ve süslenmiş olarak gelir. Hak Sübhânehû ve teâlâ hazretleri bildiği halde;
"Sen kimsin?" diye sorar.
O cevâben;
"Ben İslâm'ım yâ Rabbî" der.
Buyurur ki:
"Bunu Cennete iletin!"
İslâm izin alıp;
"Yâ ilâhel âlemîn! Beni azîz tutanları azîz etmedikçe, bana ikrâm edenlere ikrâm etmedikçe, bana yardım edenlere yardım etmeyince ve bana yer verenlere yer vermeyince, ben Cennete gitmem" der.
Böylece arz eder.
Allahü teâlâ Ona;
"Var o kimseleri getir ki, seni azîz tutmuş ve sana ikrâm ve yardım etmiş olsunlar" buyurur.
İslâm mahşere döner.
Saflar arasında gezer.
Hazret-i Ömer'i görür.
Elinden tutup seslenir ve; "İlâhî! Bu, o kimsedir ki, herkes beni kovarken bana yanında yer verdi. Herkes beni reddederken o beni kabul etti. Halk beni zelîl ederken o beni azîz etti" der.
Hak teâlâ buyurur:
"Onu al, Cennete ilet".
İslâm der ki:
"Yâ Rabbel âlemîn! Tâ kıyâmete kadar Ömer bin Hattâb'ı sevenlerin tamâmını Cennete iletmeyince bunu iletmem" der.
Kabul olunur.
Ve kendisine;
"Öyle yap!" buyurulur.
İslâm, mahşere döner.
Saflar arasında gezer.
Hazret-i Ömer'i (radıyallahü anh) seven bilcümle Müslümanları bulur ve ellerinden tutup, hazret-i Ömer (radıyallahü anh) ile birlikte Cennete iletir.