(Dünden devam)
Hazret-i Ebu Bekir "Üsame'ye ihtiyacımız yok. Burada hazır olan asker kâfi gelir. Allahü teâlânın yardımı ve Habibullahın mucizesiyle mürtedlerin hakkından geliriz" buyurdu.
Kararlı hâli vardı.
Eshab kuvvet aldı.
● ● ●
Cabir bin Abdullah der ki:
"Biz sahabiler, minber dibinde oturmuştuk. Hazret-i Ebu Bekir'in bu konuşmasıyla yüreklenip kuvvetlendik.
Arslan gibi şahlandık.
Gaza davulları çalındı.
On bin asker silahlandık.
Cenge hazır olduk.
● ● ●
Hazret-i Ebu Bekir, Halid ibni Velid'i on bin askere kumandan tayin edip cümlesini Allahü teâlâya ısmarladı. Mürtedlerin üzerine gönderdi.
Halid bin Velid gitti.
Karşılarına dikildi.
Resûl-i Ekrem'in zekât memurlarını şehit edenleri bir bir katletti. Resulullahın vefatında, sevincinden ellerine kına yakan ve def çalan kadınları buldu.
Hepsini getirtti.
Ellerini kestirdi.
● ● ●
Onlar bunu gördüler.
Hep pişman oldular.
Ve eman dilediler.
Hazret-i Ebu Bekir'e gelip "Yanıldık, hata ettik, namaz kılalım, zekât verelim. Her ne buyurursan yerine getirelim. Yeter ki Halid bin Velidi üstümüzden kaldır. Zira damarımızı kuruttu, kökümüzü kesti" dediler. Yalvarıp yakardılar.
● ● ●
Halife onları dinledikten sonra "Ben Peygamberimiz'in huzurunda işittim. 'Halid, Allahü teâlânın kılıcıdır. Asla boş yere kan dökmez' buyurmuştu" diye cevap verdi.