Allahü teâlâ, ateşi, havayı, suyu ve toprağı hazret-i Ömer'in emrine verdi.
Nitekim hilafet zamanıydı.
Medine'de zelzele oldu.
Halk çok korktu.
Halifeye ilettiler.
O da halkı topladı.
● ● ●
Minbere çıkıp "Ey Müslümanlar! Resulullah'tan işittim. 'Zelzele iki şeyden olur. Biri zina, öteki zulüm. Zina ve zulüm aşikâre olursa yer takat getiremez. Allahü teâlâya yalvarır, inler ve sallanmaya başlar. Ta ki Allahü teâlâ onları helak eder' buyurdular" dedi.
Halk dinliyordu.
● ● ●
O devam edip "Eğer günahkâr ben isem, tövbe ettim. Siz de tövbe ediniz" buyurdu.
Hepsi tövbe ettiler.
O da kamçısını aldı.
Yere vurdu ve "Ey toprak! Sen tövbe edenlerin altında sallanıyorsun. Eğer durmazsan, sana bir vururum ki kıyamete kadar onu söylerler" buyurdu.
O sözünü bitirdi.
Zelzele durdu.
● ● ●
Hazret-i Ömer'e rüzgâr da itaat etti.
Nitekim bir cuma günüydü.
Hutbe okuyacaktı.
Minbereye çıkıp "Yâ Sariye! El cebel! el cebel!"/yâ Sariye! Dağa dikkat et, dağa! diye seslenmişti.
● ● ●
Rüzgâr bu sesi aldı.
Sariye'ye ulaştırdı.
Hazret-i Sariye o vakitte ordusuyla Nihavend'de bulunuyordu. Hazret-i Ömer'in sesini oradan işitti. Tedbir aldı ve önce davranıp düşman askerini hezimete uğrattı.