(Dünden devam)
Efendimiz Hazret-i Fatıma'yı dinledi ve "Ey kızım! Senin baban ve helalin fakir değildir... Bütün yer ve gök hazinelerini bana arzettiler, kabul etmedim. Allahü teâlânın katında makbul olanı kabul ettim. Ey kızcağızım! Eğer benim bildiğimi sen bilseydin dünya senin nazarında hor ve aşağı olurdu" buyurdu
● ● ●
Hazret-i Fatıma dinliyordu.
Efendimiz devam etti:
"Ey kızım! Senin erin sahabenin evveli, İslam'da büyüğü, ilimde en derinidir. Allahü teâlâ, ehl-i beytten iki kimseyi seçti. Biri baban, öbürü helalindir. Zinhar ona isyan etme ve emrine muhalefet eyleme!" buyurdu.
● ● ●
Resulullah Efendimiz, kızına nasihat ettikten sonra Hazret-i Ali'yi çağırdı. Ona da Hazret-i Fatıma'yı ısmarlayıp "Yâ Ali! Fatıma'nın hatırına riayet eyle. O, benden bir parçadır. Onu hoş tut. Eğer onu üzersen, beni üzmüş olursun" buyurdu.
İkisine de dua etti.
Ve Allah'a ısmarladı.
● ● ●
Sonra ayağa kalktı.
Dışarı çıkacaktı.
O arada Hazret-i Fatıma "Babacığım! İçerinin hizmetini ben görürüm, dışarı hizmetleri de Ali görür. Bana bir cariye ihsan ederseniz, bazı işlerimde yardımcı olur, beni memnun edersiniz" dedi.
● ● ●
Efendimiz sordu:
"Ey kızım! Sana bir hizmetçi mi, yoksa hizmetçiden daha iyi bir şey mi ihsan edeyim?"
Hazret-i Fatıma "Hizmetçiden iyisini ihsan eyle" dedi.
Efendimiz sevindi.
"Peki kızım" dedi. (devamı yarın)