(Dünden devam)
Efendimiz (aleyhisselam), Hazret-i Fatıma'ya buyurdu ki:
"Ey kızım! Hergün otuz üç kerre 'Sübhanallah', otuz üç kerre 'Elhamdülillah', otuz üç kerre 'Allahü ekber', bir kerre de 'Lâ ilahe illallahü vahdehu lâ şerike leh. Lehül mülkü ve lehül hamdü ve hüve alâ külli şey'in kadîr' söyle" buyurdu.
● ● ●
Hazret-i Fatıma dinliyordu.
Resulullah devam etti:
"Bunların hepsi yüz kelimedir. Bunları okursan kıyamette bin sevap bulursun ve mizanda sevapların ağır gelir" buyurdu.
Sonra evden ayrıldı.
Ve saadetle gittiler.
● ● ●
Hazret-i Fatıma, Hazret-i Ali'yi üzecek bir şey yapmadı.
Emrine hiç muhalefet etmedi.
Hazret-i Ali de Hazret-i Fatıma'nın gönlünü kıracak bir harekette bulunmadı.
● ● ●
Enes bin Malik hazretleri der ki:
"Resulullah Efendimiz'in huzurunda oturmuştuk. O sırada Hazret-i Ali geldi ve en geride oturdu. Efendimiz onu gördü.
Yanına çağırdı.
Ve önüne oturtup 'Yâ Ali! Allahü tebareke ve teâlâ hazretleri, seni dört hasletle benden faziletli kıldı' buyurdu.
● ● ●
Eshab bunu işittiler.
Ve çok hayret ettiler!
Zira akılları almamıştı.
Bir sahabi izin alıp "Yâ Resulallah! O şeyler nedir Bize onu bildirin" diye arzetti
Efendimiz 'peki' dedi.
Ve 'Allahü teâlânın ihsanıyla ona Fatıma gibi zevce, Hasan ve Hüseyin gibi oğullar ve Resulullah gibi kayın peder nasip olundu, bana ise olunmadı' buyurdu".