Hazret-i Ali (radıyallahü anh), yazlık elbiseyi kışın, kışlık elbiseyi de yazın giyerdi.
Hikmetini sordular.
Şöyle anlattı:
"Resulullah Efendimiz, Hayber günü, biriyle haber göndererek, beni çağırdı.
Benimse gözlerim ağrıyordu.
Huzuruna gittim.
"Yâ Resulallah! Benim gözlerim ağrıyor" dedim.
● ● ●
Mübarek ağzının suyunu eliyle aldı, gözlerime sürdü ve "Yâ Rabbî! Soğuk ve sıcağın tesirini Ali'den gider" diye dua etti.
O günden beri göz ağrısı görmedim.
Ve soğuk ve sıcak bana tesir etmedi.
● ● ●
Bir gün de Peygamber Efendimiz, Hazret-i Ali'ye sordu:
"Allahü teâlâyı sever misin?".
"Evet severim" dedi.
"Beni sever misin?"
Yine "Severim" dedi.
"Hasan ve Hüseyin'i sever misin?"
Yine "Evet" deyince "Yâ Ali! Bu kadar sevgiyi bir kalbe nasıl sığdırıyorsun?" buyurdu.
● ● ●
Hazret-i Ali sustu.
Cevap veremedi.
Akşam eve gelince Hazret-i Fatıma'ya anlattı. O da "Bunu bilmiyecek ne var. Allah'ı ve Resulünü sevmen îmanından, beni sevmen nefsinden, Hasan ve Hüseyin'i sevmen tabiatındandır" dedi.
● ● ●
Bu cevabı öğrendi.
Resulullah'a geldi.
Aynısını arzedince "Bu meyve, peygamberlik ağacından alınmıştır" buyurdular. Yani "Bu cevap senden değil, Fatıma'dandır" demek istediler.