Hacı Şerif Zendeni hazretleri zamanında gayet fakir bir kimsenin yedi kızı vardı. Bir gün bu zata fakirlikten dert yanıp "Bana yardım ederseniz, pek büyük bir lütufta bulunmuş olursunuz" dedi.
Mübarek dinledi.
"İnşallah" dedi.
Ve geri gönderdi.
● ● ●
Bu fakir yolda tanıdığı bir yahudiye rastlayıp hadiseyi anlattı. Yahudi "O kendisi fakir, sana nasıl yardım edecek?" dedi.
Adam ona hak verdi.
"Ne yapayım? dedi.
Yahudi de "O, yedi sene bana hizmet ederse ben ona peşin 'yedi bin altın' veririm" dedi.
● ● ●
Fakir tekrar gitti.
Ve bunu söyledi.
Mübarek "Olur" dedi ve birlikte yahudiye gittiler. Şeyh hazretleri, yahudiden yedi bin altın aldı, hepsini o fakire verdi, kendi de yahudinin hizmetine girdi.
● ● ●
Birkaç gün sonra bir zengin bunu işitti ve bu zata geldi. Kendisine "yedi bin altın" verip "Efendim, bununla yahudiye olan borcunuzu ödeyin" dedi.
O da altınları aldı.
Fukaraya dağıttı.
Sebebini sorunca "Benim bu yahudiyle sözleşmem var, sözümden dönemem" dedi.
● ● ●
Yahudi bu dürüstlüğü görüp fevkalade duygulandı. Mübareği çok sevdi ve onu azat etti. Hace hazretleri de ona, "Sen beni hizmetçilikten azat ettin. Allah da seni cehenneminden azat eylesin" dedi.
Duası kabul olundu.
Yahudi müslüman oldu.