(Dünden devam)
Onların bir bayramları vardı.
Yılda bir toplanırlardı.
Sonra da puthaneye gidip putlarına secde eder ve evlerine dönerlerdi.
Azer, hazret-i İbrahim'e "haydi sen de gel" dedi.
Bayram yerine çağırdı.
● ● ●
Hazret-i İbrahim "peki" dedi.
Ama gitmiyecekti.
Bir miktar onunla gitti.
Az sonra "hastayım" dedi.
Ve geri döndü.
● ● ●
Herkes bayram yerine gitmişti.
Şehirde kimse kalmamıştı.
O doğruca puthaneye gitti.
Yetmiş kadar put vardı.
Önlerine, bereketlensin diye yemek koymuşlardı.
● ● ●
Hazret-i İbrahim bunları gördü.
Ve alaylı bir sesle "Niçin yemiyorsunuz, niçin konuşmuyorsunuz?" diye bağırdı.
Tabii cevap gelmedi.
Yanında balta getirmişti.
Hepsini kırdı!
Parça parça etti.
● ● ●
En iri putu kırmadı.
Baltayı bunun boynuna astı.
Ve oradan uzaklaştı.
Keldaniler bayramdan döndüler.
Puthaneye gittiler.
Bu hâli görüp şaşırdılar!
● ● ●
Öfkelendiler, kızdılar!
"Bunu kim yaptı?" diye bağırdılar.
"Yapanı cezalandıracağız!" dediler:
Araştırdılar ve "Bu işi, yapsa yapsa İbrahim yapar, zira bayram yerinde yoktu" dediler.
(devamı yarın)