Abdullah ibni Abbas (radıyallahü anhüma) anlatır:
"İzâcâe suresi nazil olduğu/indiği vakitte Hazret-i Abbas, Hazret-i Ali'nin yanına geldi.
İkisi konuştular.
Hazret-i Abbas:
'Yâ Ali! Resulullah'ın vefatlarını haber veren ayet gelmiştir. Bizler bilmeyiz ki halife kim olur?' dedi.
● ● ●
Hazret-i Ali 'Ne yapalım?' dedi.
Hazret-i Abbas:
'Resulullah'a soralım. Bu işi bize tevdi buyurursa/bırakırsa Kureyşin bizimle düşmanlığı olmaz. Eğer başkasına buyurursa rica edelim. O kimseye, bizim hakkımıza riayet etmesi için vasıyet buyursun' dedi.
● ● ●
Ali bin Ebi Talip 'Olur' buyurdu.
Hazret-i Abbas kalktı.
Resulullah'ın huzuruna varıp bunu sual etti/sordu.
● ● ●
Resûl-i Ekrem Efendimiz 'Yâ Abbas! Allahü teâlâ, benim halifeliğimi Ebu Bekir'e vermiştir. Benden sonra halife Ebu Bekir olur. Ebu Bekir'in her söylediğini kabul edin, necat/kurtuluş ve felah/selamet bulursunuz' buyurdular.
Hazret-i Abbas:
'Başüstüne' dedi.
Ve rahat etti."
● ● ●
Abdullah bin Abbas:
"Onlar Ebu Bekr-i Sıddık'a itaat ettiler, doğru yolu buldular. Her kim ki Ebu Bekr-i Sıddık'ın hilafetini hak bilip bütün Sahabe-i Kiram'ı dost tutarsa doğru yolu bulur ve emin olur" buyurdu.