Enes bin Malik (radıyallahü anh) rivayet eder: Resûl-i Ekrem, Sefine adındaki bir sahabiyi bir mektupla Yemen'de Muaz bin Cebel hazretlerine gönderdi.
Hazret-i Sefine yola düştü.
Yolda önüne bir aslan çıktı.
Ve sanki onunla konuşur gibi sesler çıkarıyordu! Hazret-i Sefine "Ey aslan! Yanımda Resulullah'ın mektubu var!" dedi. Aslan saygıyla uzaklaştı.
● ● ●
Hazret-i Sefine Yemene geldi.
Resulullah'ın mektubunu verdi.
Cevabını aldı ve dönüp aynı mahale geldiğinde o aslan yine önüne geldi ve konuşur gibi sesler çıkardı!
O yoluna devam etti.
Medine'ye geldi.
● ● ●
Peygamberimiz "Yâ Sefine! Hadiseyi sen mi anlatırsın, ben mi anlatayım?" buyurdular.
Hazret-i Sefine:
"Yâ Resulallah! Sizin mübarek ağzından dinlemek daha güzeldir" dedi.
● ● ●
Efendimiz "O aslan, gidişinde ve dönüşünde senin önüne çıktı ve 'Resulullah'ı, Ebu Bekir'i ve Ömer'i ne hâl üzere bıraktın?' diye sordu" buyurdular.
Bir sahabi:
"Yâ Resulallah! Yırtıcı hayvanlar Ebu Bekir'in ve Ömer'in faziletlerini bilirler mi?" diye sordu.
● ● ●
Resûl-i Ekrem "Evet, Allahü teâlâya yemin ederim ki O, yedi kat yerleri ve gökleri, cenneti ve cehennemi, Arş'ı ve Kürsi'yi, melekleri ve cinleri, dağları, deryaları, ağaçları ve yırtıcı hayvanları yarattı. Bunların hepsi de Ebu Bekir'le Ömer'in faziletini bilirler" buyurdu. ("Menâkıb-ı çihâr yâr-i güzîn" kitabından alınmıştır.)