(Dünden devam)
Abdurrahman bin Avf (radıyallahü anh), başına siyah pamuklu kalın bezden gelişi güzel bir bez sarmıştı. Peygamberimiz (aleyhisselam), onu önüne oturttu.
Sarığını eliyle çözdü.
Tekrar kendisi sardı.
Ucunu da arkadan sarkıttı.
Ve kendisine "Yâ Abdurrahman! Sarığını işte böyle sar" buyurdu.
● ● ●
Sonra bir sancak aldı.
Onu kendisine verip:
"Hepiniz Allah yolunda harbediniz, Allah'a karşı küfredenlerle çarpışınız!" buyurarak onu uğurladı.
Aylardan Şabandı.
Dumet-ül-cendel, Tebük şehrinin yakınında olup büyük bir panayır ve ticaret merkeziydi.
● ● ●
Hazret-i Abdurrahman Medine'den ayrıldı.
Dumet-ül-Cendel'e geldi.
Orada üç gün kaldı.
Halkı İslam'a çağırdı.
Ama kabul etmediler.
"Biz size, kılıçtan başka bir şey vermeyiz" dediler.
● ● ●
Kralları Asbağ, Hristiyandı.
Hemen Müslüman oldu.
Ve halk, ona tabi oldu.
Çoğu iman ettiler.
Abdurrahman bin Avf, durumu Peygamberimize mektup yazarak bildirdi.
● ● ●
Efendimiz, bu mektuba verdiği cevapta "Asbağ'ın kızı Tümadır'la evlen!" diye yazdılar.
Bu emr-i şerifi aldı.
Tümadır'la evlendi.
Daha sonra birliğinin başında, yeni hanımı Tümadır'la Mekke'ye döndü.