Hakim Senai (rahmetullahi aleyh), Evliyanın büyüklerinden Yusuf-i Hemedani hazretlerini tanımadan önce Sultanın hizmetinde bulunup onu metheden şiirler yazardı.
Sonra bunu bıraktı.
Sebebi de şu idi:
● ● ●
Gazneli Mahmud, Hindistan taraflarını fethetmek için sefere hazırlanırken Hakim Senai de Sultan Mahmud'a yazdığı bir kasideyi kendisine götürüyordu. Yolda bir meyhanenin önünden geçti.
İçerden sesler duydu.
İlgisini çekti.
Durup dinledi:
● ● ●
Bir sarhoş, kendisine şarap dolduran meyhaneciye "Doldur! Hakim Senai'nin körlüğü için doldur!" dedi.
Meyhaneci şaşırdı.
Ve hayret içinde:
"Hakim Senai bilgili, faziletli ve tanınmış bir şairdir, neden böyle dersin?" diye sordu.
Sarhoş cevap verip:
"Faziletli biri olsaydı, dünyada ve ahirette faydası olmayan şiir gibi lüzumsuz şeylerle uğraşmaz, dünyalığa kavuşmak için her gün Sultanın kapısına gitmezdi" dedi.
● ● ●
O, bu sözleri işitti.
Kendinden geçti!
Dünyadan soğudu ve Sultan için yazdığı kasideyi yırtıp attı. Kasideleri topladığı divan'ı da suya bıraktı. Hak yoluna girip dünyalıkla ilgili şeylerden uzaklaştı.
Şiir yazmayı bıraktı.
İslamiyete sarıldı.
Evliya zatları aradı ve nihayet Evliyanın büyüklerinden Yusuf-i Hemedani hazretlerinin sohbetlerine katılıp talebesi olmakla şereflendi.