(Dünden devam)
Efendimiz (aleyhisselam), olanları anlattı Hazret-i Hatice'ye.
O teselli etti.
Müjdeler verdi.
Onu rahalattı.
Bu hâlin rahmâni mi, şeytani mi olduğunu sormak için Varaka bin Nevfel’e gittiler.
● ● ●
Varaka, Hazret-i Hatice'nin amcası oğluydu.
İlim sahibi bir zattı.
Hayli yaşlanmıştı.
Gözleri görmüyordu.
Efendimizi dinledi.
● ● ●
Ve kendilerine:
“Sana müjdeler olsun yâ Muhammed! O gördüğün, Cebrail adındaki melektir ki Cenab-ı Hakk onu Mûsa ve Îsa Peygamberlere göndermiştir. Yemin ederim ki sen Îsa Aleyhisselam’ın müjdelediği son Peygambersin” dedi.
● ● ●
Onu tasdik etti.
Çok duygulandı.
Ve kendisine:
“Keşke genç olsaydım da, kavmin seni Mekke'den hicrete zorladıklarında yardımcı olabilseydim” dedi.
Efendimiz sordu:
“Beni Mekke'den çıkarırlar mı?”
“Evet, Mekke'den çıkarırlar ve seni yalancılıkla itham ederler” dedi.
Ve alnından öpüp uğurladı.
● ● ●
Bir gün de kâfirlerin helak olması için dua etmesini istediler.
Onları dinledi.
Ve cevaben:
“Ben, lanet emek için gelmedim. Rahmet olarak gönderildim” buyurdu.
Yer ve gökler, Arş ve Kürsi, kâinatın cümlesi, hep Onun şerefine yaratılmıştır.