(Dünden devam)
Ömer sordu:
"Doğru mu bu?"
"Elbet doğru.”
"Yani yerlerde ve göklerde ve ikisi arasında ne varsa hepsi sizin taptığınız İlahın mülkü öyle mi?"
"Tabii ki"
"Doğrusu hayret ettim. Bizim bin beş yüz kadar tanrımız var. Fakat hiçbirinin tek karış yeri yoktur" dedi.
Hoşuna gitmişti.
Devam etti okumaya:
"Allah her gizliyi bilir. Ondan başka tapılacak İlah yoktur, en güzel isimler Onundur.”
Çok hoşuna gitti.
Başka ayet okudu.
Onda da mealen:
"Göklerin ve yerin idaresi Onun elindedir. Her canlıyı dirilten, öldüren ve her şeye gücü yeten Odur. O, yaptıklarınızı görür, kalbinizden geçenleri bilir" buyuruluyordu.
● ● ●
Burada durdu ve kendi kendine "Bu ne güzel sözler. Bunlardan daha güzel söz olamaz" dedi.
Çok duygulandı.
Ve kalbi nurlandı.
● ● ●
O anda Habbab saklandığı yerden fırlayıp çıktı ve heyecanla gelip "Müjde yâ Ömer! Resulullah’ın dün gece ettiği dua, senin hakkında kabul oldu" dedi.
Ömer sordu merakla:
"Ne dua etmişti?"
Habbab cevaben:
“Ellerini kaldırıp ‘Yâ Rabbî! Bu dîni Ebu Cehil bin Hişam veya Ömer bin Hattab ile kuvvetlendir’ diye dua etmişti. Yâ Ömer! Bu nimet elhamdülillah sana nasip oldu" dedi. (devamı yarın) ("Menâkıb-ı çihâr yâr-i güzîn" kitabından alınmıştır.)