Bir sahabi nakleder ki:
“Hazret-i Osman (radıyallahü anh) şehadet şerbetini içti.
Üç gün müddetle mübarek cenazesi durup defnolunmadı.
Üç gün geçti.
Bir ses işitildi.
Kulak verdik.
‘Osman'ın cenazesini defnediniz. Namazını kılınız ki muhakkak Hakk teâlâ ona rahmet etti’ diyordu.”
● ● ●
Hazret-i Osman (radıyallahü anh) şehitlik rütbesine kavuştuktan sonra Fahr-i âlem Efendimiz hazretlerinin mescidi üzerinde cinnîler toplandı.
Üç gün ağladılar.
Feryat figan ettiler.
Cümle halk işitti.
Bu da Hazret-i Osman'ın büyüklüğüne işarettir.
● ● ●
Yusuf bin Abdullah der ki:
“Resûl-i Ekrem:
‘Ben, Allahü teâlânın huzurunda, Osman'ın düşmanlarının hasmı, yani düşmanıyım!’ buyurdu.”
● ● ●
Resûl-i Ekrem Efendimiz:
"Bir kimsenin şefaatiyle benim ümmetimden Rebia ve Mudar kabilelerinin sayısı miktarınca kimseler cennete girer" buyurdu.
● ● ●
Rivayet edilir ki:
"Hadîs-i şerifte bahsedilen o mert, Hazret-i Osman bin Affan'dır.”
● ● ●
Resulullah Efendimiz bir hadîs-i şeriflerinde “Biz Osman bin Affan'ı, Allahü teâlâ katında halil ve kerim olan babamız İbrahim Halilullah Aleyhisselam’a benzetiyoruz" buyurdu. ("Menâkıb-ı çihâr yâr-i güzîn" kitabından alınmıştır.)