Hazret-i Talha (radıyallahü anh), Bedir’den sonra İslam’ın en büyük gazası ve ölüm kalım savaşı olan Uhud’da kahramanlık destanları yazdı. Resulullah Efendimizin uğrunda kendi canını tehlikelere attı.
● ● ●
Bir ara “Muhammed öldürüldü!” diye bir şayia yayıldı.
Bu acı haber, Eshab-ı Kiram’ı kalplerinden hançerledi.
Doğru muydu acaba?
Ne yapmak lazımdı?
● ● ●
Eshaptan bazısı “Geri dönelim” diyor, kimi de “Madem Resulullah öldü, biz de ölünceye kadar savaşıp şehit olalım ve Ona kavuşalım” diyorlardı.
● ● ●
Talha bin Ubeydullah (radıyallahü anh), Resulullah’ın yanından hiç ayrılmadı.
Herkes şaşkındı.
O an bir ses işitildi.
Peygamberimiz:
"Ey Allah’ın kulları! Bana doğru geliniz. Bana doğru geliniz" diye sesleniyordu.
● ● ●
Ardından "Kim Allah yolunda vücudunu bize feda eder!" diye seslendiler.
Ensar'dan beş sahabi fırladı.
Peygamberimizin önünde çarpıştılar.
Ve can verdiler.
Hepsi şehit oldu.
● ● ●
Son şehit olan sahabi, on dört yerinden yaralandı.
Ve yere düştü.
Peygamberimiz onu gördü.
"Onu bana yaklaştırınız" buyurdu.
Çok yara almıştı.
Ama henüz canlıydı.
Onu kucağına aldı.
O mübarek sahabi, Resulullah Efendimizin kucağında şehit oldu.