Uhud savaşındo müşriklerin tek hedefi Efendimiz’di. Grup grup saldırıyorlardı kendisine. Derken bir grup geldi.
Efendimiz:
"Şunlara kim karşı koyar?” diye seslendiler.
● ● ●
Bir sahabi atıldı.
Bu, Hazret-i Talha idi.
"Ben varım yâ Resulallah" dedi.
Efendimiz sordu:
"Senin gibi daha kim var?”
Ensar’dan bir zat:
"Ben varım" dedi.
Ve atıldı ileri.
O da şehit oldu.
● ● ●
Peygamber Efendimizin yanında bulunan Ensar’dan on iki sahabi, bu şekilde şehadet şerbetini içtiler ve böylece Allahü teâlâya ve kendilerine vadolunan sonsuz cennet nimetlerine kavuştular.
● ● ●
Resulullah’ın yanında Eshaptan tek kişi kalmıştı.
Diğerleri dağılmıştı.
O bahtiyar sahabi, Hazret-i Talha idi.
Sa'd bin Ebi Vakkas der ki:
"Biz ne zaman Resulullah Efendimiz’in yanına varsak, her defasında Talha'nın Onun etrafında dönerek çarpıştığını görürdük.”
● ● ●
Bir müşrik vardı.
Keskin nişancıydı.
Attığını vuruyordu.
Bu hain, Sevgili Peygamberimize nişan alıp bir ok attı.
Ok fırlayıp Resulullah’ın mübarek başına doğru hızla geliyordu.
Hazret-i Talha bunu gördü.
Yapacak tek şey vardı.
O da onu yaptı.
(devamı yarın)