Uhud harbi idi.
Müşriklerden Dirar bin Hattab geldi ve hazret-i Talha’nın (radıyallahü anh) başına şiddetli iki kılıç darbesi indirdi.
Mübarek başı yarıldı.
Kan kaybından bayıldı.
Efendimiz onu gördü.
Eshaba dönüp:
"Yâ Eba Bekir! Durmayın, Talha'ya yardıma koşun" diye seslendi.
● ● ●
Hazret-i Ebu Bekir koştu.
Onu baygın hâlde buldu.
Başını kaldırdı.
Yüzüne su serpti.
Hazret-i Talha ayıldı.
Ayılır ayılmaz:
"Resulullah ne yapıyor, ne hâldedir?” diye sordu.
● ● ●
Hazret-i Ebu Bekir:
"Çok iyidir. Beni sana O gönderdi” diye cevap verdi.
O, bu cevabı aldı.
Sevinip ferahladı.
Hiçbir şeyi kalmadı.
Kuş gibi oldu.
Ayağa fırladı.
Ve "Allahü teâlâya sonsuz şükürler olsun. O sağ olduktan sonra her musibet hiçtir" dedi.

ALLAH’IM! TALHA’YA ŞİFA VER

Bir iki dakika geçti.
Resulullah teşrif etti.
Hazret-i Talha'nın yanına geldi, hâlini gördü ve bütün vücudunu mübarek elleriyle mesh etti.
Sonra ellerini açıp:
“Allah’ım! Talha'ya şifa ver. Ona kuvvet ver" diye dua buyurdular.
Hazret-i Talha o anda sapa sağlam kalktı.
Yine harbetmeye başladı.